Getuigenis van Ned, jonge leider in de Filippijnen

Ned, een jonge leider die opkomt voor de rechten van inheemse jongeren.

Mijn naam is Ned, ik ben een 21-jarige student en behoor tot de onderdrukte Ingorot minderheid. Dit een plattelandsgemeenschap in het noorden van de Filipijnen. Dankzij de steun van KIYO en het Cordillera Youth Centre (CYC) moeten we niet langer lijdzaam toezien hoe de corruptie en de discriminerende regels van het heersende regime onze cultuur en tradities van de kaart vegen.

Onze gemeenschap woont op het platteland in Kalinga. We hebben een rijke, eeuwenoude cultuur waarin respect voor de natuur centraal staat. Al generaties lang gebruikt onze gemeenschap enkel wat we echt nodig hebben van de natuur om te overleven. Maar sinds enkele jaren heeft het heersende regime zijn oog laten vallen op ons gebied en omdat er veel grondstoffe zijn. Ze zetten alle middelen in om ons van onze geboortegrond te verdrijven en op grote schaal aan ontbossing te doen.

Deze uitzichtloze situatie drijft heel wat jongeren, waaronder ikzelf, weg van het platteland op zoek naar een betere toekomst in de stad. Helaas loopt hierdoor het platteland leeg en krijgt de regering steeds meer vrij spel, waardoor onze tradities en cultuur dreigen verloren te gaan. Daarom richtte ik de Progressive Igorot for Social Movement op. Dit is een vereniging waarmee ik jonge Ingorot wil samenbrengen om op te komen voor ons bestaansrecht. Samen met hen laten we ook andere jongeren kennismaken met onze cultuur, zodat zij haar leren kennen en appreciëren.

KIYO en CYC leren ons belangrijke leiderschapsvaardigheden zodat we mensen kunnen informeren. Dankzij hen kregen we bijvoorbeeld toegang tot de lokale stadsraad, zodat we onze belangen rechtstreeks kunnen bespreken met de beleidsmakers. En met succes !

We zijn zeer dankbaar voor deze hulp, want we beseffen dat we niet voor de gemakkelijkste weg hebben gekozen. Omdat we opkomen voor onze rechten worden we beschouwd als tegenstanders van het regime. Ikzelf en heel wat van mijn vrienden hebben reeds doodsbedreigingen gekregen. Maar dit zal ons niet tegenhouden.

We zijn fier op wie we zijn en zullen blijven opkomen voor onze rechten en onze cultuur. Door onze stem te laten horen willen we veranderingen brengen die het mogelijk maken om terug te keren naar onze geboortegrond. Om daar te kunnen werken aan een nieuwe toekomst voor onze gemeenschap, met respect voor de natuur.

Bookmark the permalink.

Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *