Er zijn belangrijke verschillen tussen een rechtenbenadering en een klassieke benadering van ontwikkeling gebaseerd op verlichting van noden. Mensenrechten zijn universeel en onvervreemdbaar en kunnen daarom niet vervangen worden door vormen van selectieve hulp of liefdadigheid. De rechtenbenadering mikt op duurzame en structurele verandering met en voor de bevolking. Het is belangrijk dat we de grondoorzaken aanpakken van niet gerealiseerde en geschonden rechten. Echter, bepaalde situaties vragen om een directe verlichting van noden, zoals honger, acute medische problemen of onderdak. De op dat moment geboden ondersteuning verlicht een nood maar maakt deel uit van de rechtenbenadering. Het gaat om de realisatie van een recht waar de rechthebbende op dat moment zelf niet toe in staat is.