Sterkere campagnes dankzij het Comité voor coördinatie van campagnes in de Filipijnen

Het Comité voor Coördinatie van Campagnes (CCC) is samengesteld uit de leden van de 3 Belgische organisaties Viva Salud, KIYO en Solidagro, die actief zijn in hetzelfde programma in de Filippijnen. De CCC heeft tot doel het succes van op rechten gebaseerde campagnes te verzekeren. Het bestaat uit leden van de partners en 2 vertegenwoordigers per Belgische organisatie. Het functioneert als een losse groep die de uitdaging aangaat om de gemeenschappelijke plannen en activiteiten van de campagnes van de partners te coördineren. De belangrijkste taak van de CCC is om de implementatie van de gemeenschappelijke campagnes over recht op gezondheid, recht op voedsel en kinderrechten te vergemakkelijken.

De partners hebben ieder hun eigen expertise en verschillende niveaus van capaciteiten en bekwaamheden wat betreft de rechtencampagne, de verdediging en het managen van de campagne. Sommige van hen werken al samen, meer bepaald om de verdediging van de campagnes en de mobilisatie van de massa op te zetten. Maar dit gebeurt niet systematisch en betrekt niet altijd alle relevante actoren.  Het maximaliseren en complementair maken van de capaciteiten van de partners, met het oog op hun gemeenschappelijk doel, zou nochtans de resultaten en de impact van hun werk aanzienlijk verhogen.

 

Het CCC maakte een goede samenwerking doorheen de campagnes mogelijk. De samenwerking tussen sommige partners bestond al voor het opzetten van het CCC, maar dankzij het CCC werd systematisering en institutionalisering van de onderlinge banden en de samenwerking mogelijk. Hierdoor nam ook de communicatie tussen de partners toe wat betreft gevoelige onderwerpen op het vlak van rechten en politieke/sociale prioriteiten. Dit verbeterde de mogelijkheden om te reageren wanneer de context verandert of er onverwachte bedreigingen of schendingen optreden. Het CCC is een losse groep waarin elke partner een gelijkwaardige positie heeft. Het doel van deze groep is om prioriteiten en strategieën te bespreken naar de verdediging toe en het opzetten van de campagnes gevoerd door de partners te verbeteren. Als onderdeel van het programma verschaft het CCC een forum voor discussie, gericht op het uitwisselen van informatie, gedachten en contextanalyses, terwijl de budgetten van de partners en het monitoren van bepaalde zaken buiten beschouwing blijven.

 

Het CCC kan de communicatie en het wederzijds begrip tussen partners met verschillende achtergronden, die zaken op een andere manier benaderen, verbeteren, vooral tussen nationale en regionale/lokale organisaties. Het CCC vereist het actief engagement van alle partners ten aanzien van specifieke en/of gedeelde uitdagingen en onderwerpen. Het coördineren van de partners is van uitzonderlijk belang voor het succes van het werk van de partners, en de CCC kan hierin een rol spelen en hieraan bijdragen.

 

Bepaalde opmerkingen/studies kunnen worden behandeld door het CCC, of door hen in opdracht worden gegeven aan externe instanties of experten. Vooral de institutionele analyse van sommige sociale zaken of de wettelijkheid ervan, het op punt stellen van een bepaalde wijze van handelen en de verdediging van sommige opportuniteiten of uitdagingen. Deze kunnen bijdragen aan de verbetering van de onderlinge verstandhouding tussen organisaties van de burgermaatschappij en de lokale of nationale overheid. Op die manier de kansen verhogen tot het uitwisselen van informatie en het welslagen van onderhandelingen. Betere analyse van de institutionele en wettelijke mogelijkheden zou er ook toe bijdragen om de overheidsinstanties meer gericht te benaderen, en vooral deze instanties die op dit moment niet gevat worden door de maatschappelijke organisaties.

Filipijnse mensenrechtenverdedigers verzetten zich tegen antiterreurwet

Door de stemming van een antiterreurwet in juli 2020 worden mensenrechtenverdedigers die net opkomen voor een wet die hen beschermt nog kwetsbaarder, zeker in het klimaat van straffeloosheid dat heerst in de Filipijnen.

In 2019 bereikte Karapatan, samen met andere sociale organisaties, een mijlpaal toen het Huis van Volksvertegenwoordigers een wet ter bescherming van mensenrechtenverdedigers unaniem goedkeurde. Die wet verplicht de staat ertoe om mensenrechtenverdedigers te beschermen en wettelijke oplossingen te voorzien voor schendingen van hun rechten.

 

De wet voorziet ook eerherstel voor vrouwelijke mensenrechtenverdedigers en activisten uit de LGBTQIA++-gemeenschap die aangevallen worden omwille van seksuele geaardheid of geslacht. De wet werd gestemd tegen een achtergrond van escalerende pesterijen en lastercampagnes tegen mensenrechtenactivisten door de Filipijnse overheid.

 

De recente moord op Karapatan-lid en bekend mensenrechtenverdediger Zara Alvarez onderstreept de precaire situatie waarin mensenrechtenverdedigers zich onder het huidige bewind bevinden. Alvarez is de dertiende mensenrechtenactiviste van Karapatan die onder de regering-Duterte gedood werd.

 

Addertje onder het gras

Het wetsvoorstel dat mensenrechtenverdedigers moet beschermen zit vast in de Senaat sinds senator Leila De Lima, zelf mensenrechtenactiviste en uitgesproken critica van president Duterte, het daar in 2018 indiende. De regering houdt De Lima nu al drie jaar vast op basis van aanklachten die mensenrechtenverdedigers als verzonnen beschouwen. In de Filipijnen worden wetsvoorstellen pas wet wanneer ze goedgekeurd worden door zowel het Huis van Volksvertegenwoordigers als de Senaat.

 

Ondanks dit manoeuvre is Karapatan blijven lobbyen om het wetsvoorstel erdoor te krijgen en trokken hun activisten de straat op om het grote publiek te sensibiliseren over het lot van mensenrechtenverdedigers. In bijdragen aan mensenrechtenmechanismes van de Verenigde Naties, zoals de Universal Periodic Review, heeft Karapatan altijd duidelijk aangegeven dat de Filipijnse regering onder druk gezet moet worden om werk te maken van het wetsvoorstel ter bescherming van mensenrechtenverdedigers, gezien de verslechterende mensenrechtensituatie in het land.

 

“Dit wetsvoorstel maakt uitgebreid duidelijk welke de noden en gevaren van mensenrechtenwerk zijn bij aanvallen die door de overheid gesteund worden. Het is een cruciale maatregel voor de bevolking, hun gemeenschappen en mensenrechtenverdedigers om hun werk te kunnen blijven doen. We worden gecriminaliseerd en als ‘vijanden van de staat’, ‘terroristen’, ‘destabiliserende factoren’ en andere bestempeld om de aanvallen op ons te rechtvaardigen die worden uitgevoerd in het kader van programma’s om de orde te herstellen en andere repressieve maatregelen. Er is een georkestreerde en systematische beweging om mensenrechtenverdedigers te ondermijnen en in diskrediet te brengen, om ons het zwijgen op te leggen,” zegt Tinay Palabay, secretaris-generaal bij Karapatan.

 

Antiterreurwet

In juli, terwijl het land de strijd aanging met de Covid-19-pandemie en rechten vaker geschonden werden door de militaristische respons van de overheid op de gezondheidscrisis, ondertekende president Duterte de antiterreurwet. Rechtengroepen vrezen dat de regering de wet zal gebruiken om haar critici te vervolgen en tegenspraak het zwijgen op te leggen. Mensenrechtenverdedigers blijven ijveren voor het stemmen van het wetsvoorstel dat mensenrechtenverdedigers moet beschermen, maar ze zijn nu extra kwetsbaar door de antiterreurwet, zeker in het huidige klimaat van straffeloosheid in het land.

 

Impact op mensenrechtenverdedigers

Jigs Clamor van Karapatan beschrijft in detail wat de impact van de wet op mensenrechtenverdedigers en hun eisen zal zijn:

  • Binnen de zeer brede en vage definitie van terrorisme die de wet hanteert kan de regering de rechten die door de het wetsvoorstel dat mensenrechten moet beschermen gegarandeerd worden simpelweg negeren, net als haar plicht om activisten te beschermen, eens een mensrechtenverdediger of organisatie als terrorist bestempeld wordt.
  • Een mensenrechtenverdediger die als terrorist gezien wordt kan onderworpen worden aan toezicht, arrestatie zonder bevel en detentie zonder aanklacht voor meer dan 14 dagen.
  • De regering kan bankrekeningen van individuen en organisaties die het als terroristen ziet bevriezen en de bronnen van hun fondsen blokkeren, of die nu buitenlands of lokaal zijn.

 

In dit opzicht zal de antiterreurwet de harde regeringsaanpak van mensenrechtenactivisme en tegenspraak makkelijker maken. Al voor de antiterreurwet kregen Karapatan en andere progressieve organisaties te maken met allerhande aanklachten vanwege de regering. Dat terwijl de rechtbank hun eis blijft negeren tegen de aanhoudende intimidatie van mensenrechtenverdedigers door de veiligheidsdiensten van de staat.

 

Groeiend verzet                                                                                                                                                  

Waar de regering echter geen rekening mee gehouden had, is dat de antiterreurwet grote publieke verontwaardiging uitgelokt heeft en verschillende sectoren van de samenleving verenigd heeft in hun verzet en kritiek, van grote ondernemersgroepen tot kleine boeren en vissers, studenten, kerkgangers, inheemse bevolkingsgroepen, stedelijke armen, moslimgemeenschappen, advocaten, leerkrachten, bedienden, bekende figuren en anderen. Geen enkele wet uit de recente geschiedenis kreeg zoveel publieke kritiek.

 

De petities stroomden binnen bij het Hooggerechtshof om de wet tegen te houden. Sociale media platformen staan vol met berichten die de impact van de wet uitleggen en de gevaren ervan voor de mensenrechten en de vrijheid. Activisten legden coronamaatregelen zoals het verbod op samenscholingen naast zich neer om massale protesten tegen de wet te organiseren.

                                           

“Ondanks de inspanningen van de staat om mensenrechtenactivisten te demoniseren, zijn wij uiteindelijk allemaal gewone Filipino’s en Filipina’s – leerkrachten, priesters, vakbondsmensen, advocaten, artiesten, gezondheidswerkers, inheemse leiders, boeren, en vele anderen. We zijn geen staatsvijanden maar vastberaden actoren van ontwikkeling naar een waardig leven voor iedereen. We leggen schendingen van mensenrechten bloot en eisen dat de schuldigen zich verantwoorden. Nu we steeds meer mensenrechtenschendingen zien, de toevloed aan repressieve maatregelen en de inperking van de zogenaamde maatschappelijke ruimte, zien we dit als tekenen aan de wand dat we moeten vechten voor de basisrechten en fundamentele vrijheden van de mensen, op alle mogelijke terreinen, ook de wettelijke arena,” zegt Palabay.

 

Filipijnen: kunst als strijdvorm voor mensenrechten

In de Filipijnen ondersteunt Viva Salud sociale bewegingen die zich inzetten voor de mensenrechten. Karapatan, de belangrijkste mensenrechtenorganisatie van het land, is een van die partners. In onderstaande video legt directrice Cristina Palabay uit welke rol cultuur en allerlei kunstvormen spelen in hun strijd voor mensenrechten in de Filipijnen.

CYC, in de Filipijnen, door en voor jongeren!

Deze video laat ons kennismaken met het werk van KIYO’s partner Cordillera Youth Center (CYC). CYC is een volledig door jongeren geleide organisatie die jongeren en studenten ondersteunt om zich te organiseren en te mobiliseren bij het verdedigen van en opkomen voor de belangen en het welzijn van de inheemse bevolking van de Cordillera-regio in Noord-Luzon in de Filipijnen. CYC draagt er toe bij dat meer kinderen en jongeren kunnen participeren aan sociale debatten door hen kanalen aan te reiken waar ze hun mening kunnen laten horen en hun collectieve rechten kunnen opeisen via provinciale initiatieven en publieke activiteiten.

De impact van het Juvenile Justice Network op het leven van Benric

In de Filipijnen helpt KIYO het Juvenile Justice Network (JJN) bij het opzetten van juridische diensten en life skills training programma’s voor jongeren die slachtoffer zijn van mensenrechtenschendingen of economisch minder bedeeld zijn. KIYO’s lokale partner Children’s Legal Bureau deelt met ons het verhaal van Benric, die als CICL (“Children in Conflict with Law”) beschouwd wordt.

Filipijnse gemeenschappen in actie tegen klimaatverandering

Climate Change Network for Community-Based Initiatives (CCNCI) is een consortium van ngo’s die actief zijn in verschillende disciplines en sectoren. Na Typhoon Haiyan in 2013 besloten deze organisaties om een netwerk op te bouwen dat oplossingen voor klimaatverandering probeert te formuleren. Solidagro en Viva Salud werken samen met dit Filipijnse netwerk in de strijd voor het recht op gezondheid en voedsel.

CCNCI betrekt de meest kwetsbare groepen in de samenleving bij de strijd tegen klimaatverandering omdat het een mensenrechtenkwestie is die iedereen aangaat. Om dat te doen gebruiken ze de ART-methode, een visueel leerproces dat de oorzaken van klimaatverandering en de verantwoordelijken zichtbaar maakt. De methode helpt bij het creëren van oplossingen voor aanpassing en meer veerkracht.

 

In deze video hoor je Michael en Angelica, twee jongeren uit de inheemse Lumad-gemeenschap in het zuidelijke eiland Mindanao, die vertellen wat ze opstaken uit de workshops met CCNCI en wat dit voor hen veranderde.

Gezondheidszorg in Cuba en de Filipijnen: wat zijn de verschillen?

Cuba en de Filipijnen: twee ontwikkelingslanden en toch zo’n groot verschil in het gezondheidssysteem. Hoe verklaar je dat? Ontdek het alternatief in deze video.

Vind jij de 10 verschillen? In deze video vergelijken we de situatie in twee ontwikkelingslanden:

  • Cuba is wereldberoemd om haar uitmuntende publieke gezondheidszorg. Deze is bovendien volledig gratis voor haar bevolking.
  • In de Filipijnen is toegang tot gezondheidszorg niet zo vanzelfsprekend en zien we grote ongelijkheden. Van waar dit grote verschil?
     

Op stap met gezondheidswerkers
We gaan samen met lokale gezondheidswerkers op stap in de buitenwijken van Havana en van Manilla, de twee hoofdsteden van beide landen.

Doorheen de video wordt duidelijk dat je gezondheid wordt bepaald door vele factoren. Het gezondheidsbeleid speelt daar een belangrijke rol in. Waar de overheid faalt, staan gemeenschappen op om elkaar te helpen.

De strijd van Gabriela voor vrouwenrechten in de Filipijnen

De vrouwenbeweging Gabriela voert al meer dan 30 jaar strijd voor vrouwenrechten in de Filipijnen. Ze organiseert en mobiliseert vrouwen over de hele Filipijnen. In deze video vertelt Obeth Montes, adjunct-secretaris van Gabriela, welke impact het werk van de beweging de afgelopen jaren had op vrouwen uit twee inheemse gemeenschappen in Zuid-Cotabato.

Gabriela voert campagne rond geweld tegen vrouwen, maar is ook actief in andere domeinen die een impact hebben op het leven van vrouwen en hun gemeenschap. Vaak gaat het dan over toegang tot gezondheidszorg, waardig werk, degelijke huisvesting, maar ook de gevolgen van militarisering.

 

Verstoken van gezondheidszorg 

De T’boli en Dulangan Manobo zijn twee inheemse volkeren uit Zuid-Cotabato, die sinds lang verstoken zijn van sociale voorzieningen. De inheemse gemeenschappen wonen vaak in verafgelegen gebieden waar nauwelijks of geen gezondheidsinfrastructuur voorhanden is. De meesten hebben ook geen geld om de verplaatsing naar de dichtstbijzijnde dokter of medisch centrum te betalen. Dat leidt vaak tot schrijnende situaties. Door gebrek aan verzorging worden mensen zieker of erger. In deze video getuigt Lita Danyan hoe ze op die manier haar kind verloor.

 

Vrouwen in actie voor hun gemeenschap

Daarom richtte Gabriela een programma in om de capaciteit van vrouwen te vergroten om op te komen voor hun rechten. Het gaat om trainingen en vormingen, gezondheidsprogramma’s, maar ook diensten zoals een vrouwenkliniek. Dankzij het organisatiewerk van Gabriela kijken de vrouwen niet toe als er een probleem opduikt. Toen een van hun gemeenschappen getroffen werd door de stank van een pluimveebedrijf, gingen ze in dialoog met het bedrijf, voerden ze met succes een petitie voor de sluiting van het bedrijf.

 

Militarisering

De streek wordt echter ook geteisterd door militarisering. Het leger ziet er op toe dat grootgrondbezitters en buitenlandse bedrijven er ongemoeid hun gang kunnen gaan. In 2017 werden in Lake Sebu een stamhoofd en 7 andere leden vermoord omdat hun gemeenschap zich verzette tegen de aanbouw van een koffieplantage op hun voorouderlijk land. Het toont een overheid die voor niets terugdeinst, maar ook georganiseerde gemeenschappen die zich niet laten afschrikken.

Getuigenis van Ned, jonge leider in de Filippijnen

Ned, een jonge leider die opkomt voor de rechten van inheemse jongeren.

Mijn naam is Ned, ik ben een 21-jarige student en behoor tot de onderdrukte Ingorot minderheid. Dit een plattelandsgemeenschap in het noorden van de Filipijnen. Dankzij de steun van KIYO en het Cordillera Youth Centre (CYC) moeten we niet langer lijdzaam toezien hoe de corruptie en de discriminerende regels van het heersende regime onze cultuur en tradities van de kaart vegen.

Onze gemeenschap woont op het platteland in Kalinga. We hebben een rijke, eeuwenoude cultuur waarin respect voor de natuur centraal staat. Al generaties lang gebruikt onze gemeenschap enkel wat we echt nodig hebben van de natuur om te overleven. Maar sinds enkele jaren heeft het heersende regime zijn oog laten vallen op ons gebied en omdat er veel grondstoffe zijn. Ze zetten alle middelen in om ons van onze geboortegrond te verdrijven en op grote schaal aan ontbossing te doen.

Deze uitzichtloze situatie drijft heel wat jongeren, waaronder ikzelf, weg van het platteland op zoek naar een betere toekomst in de stad. Helaas loopt hierdoor het platteland leeg en krijgt de regering steeds meer vrij spel, waardoor onze tradities en cultuur dreigen verloren te gaan. Daarom richtte ik de Progressive Igorot for Social Movement op. Dit is een vereniging waarmee ik jonge Ingorot wil samenbrengen om op te komen voor ons bestaansrecht. Samen met hen laten we ook andere jongeren kennismaken met onze cultuur, zodat zij haar leren kennen en appreciëren.

KIYO en CYC leren ons belangrijke leiderschapsvaardigheden zodat we mensen kunnen informeren. Dankzij hen kregen we bijvoorbeeld toegang tot de lokale stadsraad, zodat we onze belangen rechtstreeks kunnen bespreken met de beleidsmakers. En met succes !

We zijn zeer dankbaar voor deze hulp, want we beseffen dat we niet voor de gemakkelijkste weg hebben gekozen. Omdat we opkomen voor onze rechten worden we beschouwd als tegenstanders van het regime. Ikzelf en heel wat van mijn vrienden hebben reeds doodsbedreigingen gekregen. Maar dit zal ons niet tegenhouden.

We zijn fier op wie we zijn en zullen blijven opkomen voor onze rechten en onze cultuur. Door onze stem te laten horen willen we veranderingen brengen die het mogelijk maken om terug te keren naar onze geboortegrond. Om daar te kunnen werken aan een nieuwe toekomst voor onze gemeenschap, met respect voor de natuur.

Onderwijs over respect voor mens en planeet

ALCADEV, Alternative Learning Center for Agricultural and Livelihood Development, is een partner van Solidagro in de Filipijnen. Deze school voor Lumad-jongeren (inheemse volkeren op het eiland Mindanao) werkt elke dag aan een betere toekomst voor de jongeren en hun gemeenschappen. Een toekomst waarin hun rechten gerespecteerd worden en hun landbouwgrond beschermd wordt. Een toekomst met agro-ecologie als leidraad. Ze willen een mensgerichte ontwikkeling bevorderen in de omgeving rond de school waar Lumad gemeenschappen gelegen zijn. De inheemse Lumad bevolking woont in Mindanao, in het zuiden van de Filipijnen. ALCADEV leert Lumad leerlingen landbouwtechnieken die zij kunnen toepassen in hun gemeenschappen. Het project maakt ook deel uit van de schoolcampagne tegen de grote hoeveelheid junkfood dat er in de winkels verkrijgbaar is. Bekijk in de video wat ze doen en waar ze voor staan!

Voedselzekerheid en onderwijs in de Filipijnen

MISFI, Mindanao Interfaith Services Foundation, is een partner van Solidagro. Zij staan voor onderwijs, voedselzekerheid, recht op land, agro-ecologie, duurzame landbouw, klimaatverandering… en werken vooral in gebieden met veel Lumad bevolking*. Geniet van enkele prachtige beelden en ontdek meer informatie over hen in dit filmpje!

*Lumad = verzamelbegrip voor inheemse volkeren in het eiland Mindanao in de Filipijnen