Het maatschappelijk middenveld en de Marokkaanse regering in dialoog om de rechten te verzekeren van kinderen van alleenstaande moeders.
In Marokko komen kinderen van alleenstaande moeders vaak voort uit ongewenste zwangerschappen. Ze ondergaan ernstige sociale discriminatie omwille van hun statuut als kind van een alleenstaande moeder binnen een context met zeer specifieke religieuze, sociale en culturele voorschriften (seksualiteit wordt enkel binnen het aanbevolen kader van het huwelijk beoefend en daarbuiten is kuisheid aan de orde).
Alleenstaande moeders en hun kinderen worden blootgesteld aan allerlei vormen van geweld en discriminatie. De kinderen zijn gedoemd tot sociaal isolement, door hun familie en soms hun moeders en worden in elk geval voortdurend herinnerd aan hun « hrami » origine. Zo ligt de weg naar revolte, geweld en criminaliteit open. Bovendien hebben veel van deze kinderen geen geboorteakte en/of familienaam en hebben ze geen toegang tot basisvoorzieningen zoals gezondheidszorg of onderwijs. Deze discriminatie vormt een manifeste schending van de rechten van het kind, die hun bestaansrecht raakt, hun recht op bescherming en op een naam.
KIYO-partner KARAMA pour le Développement de la Femme (KPDF) beantwoordt aan de basisbehoeften van alleenstaande moeders en hun kinderen via een volledige onthaaldienst (capaciteitsopbouw, sociale en juridische begeleiding, enz.). Door een sterk holistische rechtenaanpak waarbij ook activiteiten van belangenbehartiging en sensibilisering een plek vinden houdt de organisatie tevens een pleidooi voor het recht op ouderlijke verwantschap van kinderen van alleenstaande moeders.
Zo organiseerde KPDF een seminarie over het debat rond de rechten van kinderen van alleenstaande moeders op een identiteit en toegang tot fundamentele rechten als antwoord op het recente proces van mogelijke jurisprudentie op het gebied van de rechten van kinderen van alleenstaande moeders. Om de participatieve reflectie en besluitvorming te bevorderen namen hier ook vertegenwoordigers van het ministerie van justitie, van solidariteit, van vrouwenzaken, van familie en van sociale ontwikkeling en ook actoren uit het maatschappelijk middenveld actief aan deel.
Kinderen zonder identiteit beschermen en hun rechten garanderen is een verantwoordelijkheid die we allemaal moeten opnemen. In die zin hebben de staat, gouvernementele en niet-gouvernementele organisaties en actoren uit het sociale middenveld allen de taak te waken over een rechtvaardige behandeling van deze categorie kinderen.