De gezondheidssituatie van Palestijnen lijdt zwaar onder de Israëlische militaire bezetting. Toch zijn er ook keuzes die de Palestijnse Autoriteit zelf kan maken om het gezondheidssysteem te verbeteren.
Afhankelijk van Israëlische gezondheidszorg
De toegang tot gezondheidsdiensten beperkt door problemen aan checkpoints of is de bouw van ziekenhuizen in bepaalde regio’s verboden. Ook de toegang tot essentiële geneesmiddelen en medische apparatuur is beperkt omdat Israël de import bemoeilijkt of tegenhoudt.
Veel Palestijnen zijn daarom afhankelijk van Israëlische gezondheidszorg voor sommige behandelingen, maar krijgen niet altijd de nodige reisvergunning. In Gaza weigerde Israël 39% van de aanvragen in 2018, op de Westelijke Jordaanoever was dat 18%.
Nationale enquête
Toch zijn er ook keuzes die de Palestijnse Autoriteit zelf kan maken om het gezondheidssysteem te verbeteren. Daarom organiseerden de Palestijnse partners van Viva Salud in 2019 een brede bevraging over de nationale ziekteverzekering om na te gaan of die beantwoordt aan internationale standaarden en in welke mate Palestijnen er baat bij hebben en tevreden zijn over de publieke gezondheidszorg.
Bisan, die jongerenbewegingen ondersteunt, nam actief deel aan de bevraging. Ze organiseerden een discussie in focusgroepen met jongeren in vijf steden over hun kennis van de nationale ziekteverzekering en de kwaliteit, van gezondheidspersoneel en -diensten, de toegankelijkheid van gezondheidszorg (bereikbaarheid, prijs, andere obstakels…), de beschikbaarheid, van basisdiensten, geneesmiddelen, en over thema’s zoals vertrouwelijkheid en veiligheid van de gezondheidszorg.
Werken aan toegankelijke en kwaliteitsvolle publieke gezondheidszorg
Uit de resultaten van de enquête blijkt onder meer dat 60% van de Palestijnen een nationale ziekteverzekering hebben maar de helft van hen die niet zullen verlengen wegens te duur. Meer dan de helft van de Palestijnen met zo’n een nationale ziekteverzekering gaat naar privéziekenhuizen en driekwart naar privédokters, ook al zijn die duurder. Dat toont dat er nog werk aan de winkel is om de toegankelijkheid en kwaliteit van publieke gezondheidszorg te verbeteren.