Het platform voor de bescherming van het kind richt haar eigen databank op om aan op rechten gebaseerde belangenbehartiging te doen

Om een pleidooi te kunnen houden gebaseerd op bewijzen en feiten heeft het “Plateforme Convention Droits de l’Enfant Maroc” (PCDE) haar eigen databank opgericht over de situatie van kinderen in Marokko.

Het Plateforme Convention Droits de l’Enfant Maroc (PCDE) is een netwerk van burgerorganisaties die in Marokko werkzaam zijn op het terrein van de bescherming van het kind. Amane, partner van KIYO is een zeer actief lid van dit platform. De leden ervan zijn ook samengekomen om toezicht te houden op en steun te verlenen aan de uitvoering van het geïntegreerd overheidsbeleid voor de bescherming van het kind in Marokko, in overeenstemming met de beginselen die zijn vastgelegd in het Internationaal Verdrag inzake de rechten van het kind. Het platform en zijn leden streven naar verbetering van de omstandigheden van kinderen in kwetsbare situaties (kinderen zonder gezinsbescherming, kinderen met een handicap, kinderen in nood, kinderen in situatie van uitbuiting, zonder papieren, migrantenkinderen, kinderen slachtoffer van geweld, en elke andere vorm van kwetsbaarheid) en hun eventuele gezinnen.

 

Betrouwbare, consistente en geactualiseerde gegevens over de situatie van kinderen zijn in Marokko nauwelijks beschikbaar. Om deze leemte op te vullen heeft het PCDE een databank, “Atal Data”, opgericht om gegevens over de situatie van kinderen in Marokko te verzamelen en beschikbaar te maken. De leden van het platform leveren gegevens over verschillende onderwerpen aan (burgerrechten en vrijheden, geweld tegen kinderen, gezinsomgeving en alternatieve zorg, speciale beschermingsmaatregelen, gezondheid en handicap, onderwijs, vrijetijdsbesteding en culturele activiteiten). Deze informatie is gebaseerd op hun eigen werkveld.

 

De analyse van de verzamelde gegevens dient als basis voor het opstellen van het Alternatieve Rapport voor de periodieke rapportering van Marokko bij het Comité van de rechten van het kind in Genève. Elke organisatie kan de gegevens ook gebruiken om haar eigen belangenbehartiging steviger en efficiënter te maken. Amane heeft in samenspraak met haar partners ook een gids voor belangenbehartiging opgesteld, inclusief een gids voor jongeren, om dit pleidooiwerk te vergemakkelijken.

 

Deze databank stelt het platform en de maatschappelijke organisaties in staat om te pleiten op basis van gegevens die de werkelijkheid weerspiegelen en helpt bij het analyseren van structurele oorzaken van onrechtvaardigheid en rechtenschendingen. De rechten van het  kind vormen de basis van hun analyse van ongelijkheid en onrecht. Dit model helpt bij het identificeren van rechthebbenden wiens rechten geschonden worden, de verantwoordelijke plichtsdragers als ook de nodige acties om tot een verandering te komen. Het normatieve kader van het internationale Verdrag inzake de rechten van het kind helpt hen de situatie van het kind analyseren vanuit het standpunt van geschonden rechten en niet vanuit het perspectief van behoeften waaraan moet worden voldaan.

Slechthorende kinderen in Marokko laten zich horen over hun rechten

Een interactieve aanpak die tegelijk voor empowerment van slechthorende kinderen en sensibilisering van hun horende leeftijdsgenoten zorgt.

Kinderen met een handicap zijn extra kwetsbaar voor het risico dat hun rechten niet worden gerespecteerd. Een groep onder hen, de slechthorende kinderen in Marokko, genieten niet van dezelfde “kansen” op ontwikkeling als andere kinderen. Deze discriminatie vormt een manifeste aantasting van de rechten van het kind, in het bijzonder van hun socio-economische ontwikkeling.

 

Dove en stomme kinderen ondervinden moeilijkheden met hun zelfbeeld en zelfvertrouwen met namen vanwege de moeite die ze hebben om te communiceren met hun omgeving, om hun kwaliteiten te laten gelden, zich te doen aanvaarden, hun anders zijn te accepteren en een actieve rol in de samenleving te spelen. Ze blijven erg afhankelijk van hun nabije omgeving. Ze zijn ook het slachtoffer van sociale vooroordelen. Doofheid is een onzichtbare handicap waar weinig informatie over beschikbaar is. Daarbij zijn er maar weinig voorzieningen aangepast aan slechthorende kinderen.

 

De vereniging ATTAWASOL voor slechthorende kinderen, partner van KIYO, organiseert bewustmakingssessies voor horende kinderen op hun school door slechthorende kinderen. Ze gebruiken interactieve tools om de dialoog tussen de kinderen te bevorderen. Het objectief is horende kinderen te sensibiliseren rond doofheid (gedeeltelijke of volledige) en ook te strijden tegen de vooroordelen en discriminatie ten aanzien van dove kinderen, en daarbij de notie van sociale cohesie en respect van de menselijke waardigheid van elk individu te laten doordringen, wat ook hun statuut, toestand of opleidingsniveau is.

 

Het begrip “handicap” en “verschil” wordt besproken door middel van een tekenfilm over een doof kind dat zich in een herkenbare situatie bevindt en de kinderen bespreken dit samen. Daarna wisselen ze hun aspiraties en wensen voor de toekomst uit en ontdekken ze dat ze vaak dezelfde dromen hebben, hetzelfde beroep willen uitoefenen. Daarna proberen een doof en een horend kind een dialoog te voeren om te begrijpen dat het belangrijk is om gebarentaal te kennen om echt te kunnen communiceren. Vervolgens worden ze geïntroduceerd in gebarentaal om een kleine uitwisseling mogelijk te maken. De slechthorende kinderen nemen zelf een deel van de vorming voor hun rekening. Ze worden aangemoedigd om zich te uiten en te getuigen tegen kinderen zonder deze handicap, wat hen in staat stelt om hun vertrouwen in hun capaciteiten te versterken. Deze uitwisselingen brengen de kinderen dichter bij elkaar, doen verschillen en vooroordelen verminderen en versterken het vertrouwen en de openheid van geest. Ze brengen een bewustwording tot stand over de notie van gelijkheid en scheppen vruchtbare grond voor een op rechten gebaseerde ontwikkeling.

Rechten voor kinderen zonder identiteit in Marokko

Het maatschappelijk middenveld en de Marokkaanse regering in dialoog om de rechten te verzekeren van kinderen van alleenstaande moeders.

In Marokko komen kinderen van alleenstaande moeders vaak voort uit ongewenste zwangerschappen. Ze ondergaan ernstige sociale discriminatie omwille van hun statuut als kind van een alleenstaande moeder binnen een context met zeer specifieke religieuze, sociale en culturele voorschriften (seksualiteit wordt enkel binnen het aanbevolen kader van het huwelijk beoefend en daarbuiten is kuisheid aan de orde).

Alleenstaande moeders en hun kinderen worden blootgesteld aan allerlei vormen van geweld en discriminatie. De kinderen zijn gedoemd tot sociaal isolement, door hun familie en soms hun moeders en worden in elk geval voortdurend herinnerd aan hun « hrami » origine. Zo ligt de weg naar revolte, geweld en criminaliteit open. Bovendien hebben veel van deze kinderen geen geboorteakte en/of familienaam en hebben ze geen toegang tot basisvoorzieningen zoals gezondheidszorg of onderwijs. Deze discriminatie vormt een manifeste schending van de rechten van het kind, die hun bestaansrecht raakt, hun recht op bescherming en op een naam.

 

KIYO-partner KARAMA pour le Développement de la Femme (KPDF) beantwoordt aan de basisbehoeften van alleenstaande moeders en hun kinderen via een volledige onthaaldienst (capaciteitsopbouw, sociale en juridische begeleiding, enz.). Door een sterk holistische rechtenaanpak waarbij ook activiteiten van belangenbehartiging en sensibilisering een plek vinden houdt de organisatie tevens een pleidooi voor het recht op ouderlijke verwantschap van kinderen van alleenstaande moeders.

 

Zo organiseerde KPDF een seminarie over het debat rond de rechten van kinderen van alleenstaande moeders op een identiteit en toegang tot fundamentele rechten als antwoord op het recente proces van mogelijke jurisprudentie op het gebied van de rechten van kinderen van alleenstaande moeders. Om de participatieve reflectie en besluitvorming te bevorderen namen hier ook vertegenwoordigers van het ministerie van justitie, van solidariteit, van vrouwenzaken, van familie en van sociale ontwikkeling en ook actoren uit het maatschappelijk middenveld actief aan deel.

Kinderen zonder identiteit beschermen en hun rechten garanderen is een verantwoordelijkheid die we allemaal moeten opnemen. In die zin hebben de staat, gouvernementele en niet-gouvernementele organisaties en actoren uit het sociale middenveld allen de taak te waken over een rechtvaardige behandeling van deze categorie kinderen.