Evolutie bij het respecteren van het recht op participatie bij kinderen in Burundi

Nooit eerder waren er op de wereld zoveel jongeren en in Afrika vormen ze het grootste deel van de bevolking, met 40% burgers onder de 15 jaar[1]. Deze jongeren hebben een ongelooflijk ontwikkelingspotentieel, maar hoe staat het met hun participatie in initiatieven van de overheid?

Sinds het in voege treden van het Verdrag inzake de rechten van het kind van de Verenigde Naties is de ‘participatie van het kind’ het voorwerp geweest van heel wat initiatieven en projecten. Dit verdrag (IVRK) -dat voor het eerst in de geschiedenis van het internationaal recht kinderen erkende als onderwerp van rechten en niet zomaar als begunstigden van de bescherming van volwassenen- stelt duidelijk dat deze rechten vereisen dat kinderen zelf gehoord en betrokken worden bij beslissingen over kwesties die hen aanbelangen.

Toch vereist dit recht op participatie van kinderen belangrijke veranderingen in het culturele gedrag ten opzichte van kinderen. In Burundi blijft de strijd duren: soms toont de cultuur zich hardnekkig op dit vlak en krijgen de plichten van het kind voorrang op deze rechten, in het bijzonder het recht op participatie en meningsuiting.

Om de balans in evenwicht te brengen omkadert en vormt KIYO, in samenwerking met de lokale partnerorganisaties, kinderen met betrekking tot een brede waaier aan thema’s over levensvaardigheden en technieken voor sensibilisering en belangenbehartiging. Dankzij deze vormingen leren de kinderen hun rechten kennen, brengen ze in de praktijk en eisen ze op. Dat uit zich in de oprichting van jongerenclubs in scholen en gemeenschappen. Deze clubs bieden het kader waarin kinderen en jongeren elkaar ontmoeten, zich in het openbaar leren uitdrukken, hun omgeving analyseren, oplossingen bedenken voor de vastgestelde problemen, enz.

Naast deze clubs bevordert het programma ook de oprichting van ontmoetingskaders voor kinderen/jongeren en volwassenen (ouders, scholen, lokale overheden, enz…). De kinderen worden daarom geïntegreerd in gemeenschapsstructuren zoals de Comités voor de bescherming van het kind (CPE) of de gemengde comités in scholen (samengesteld uit kinderen en leerkrachten). Deze ontmoetingskaders worden de drijvende krachten in de gemeenschappen en vergemakkelijken en stimuleren acties die bijdragen aan het respect voor de rechten, zoals kinderen helpen die slachtoffer werden van geweld op school of in het gezin.

Al deze, door de lokale partnerorganisaties van het programma, voorziene ruimtes die de actieve participatie van kinderen in de verschillende interventiezones bevorderen helpen de samenwerkingsverbanden tussen jongeren en figuren met autoriteit (volwassenen, vertegenwoordigers van de lokale overheid) versterken en garanderen zo het recht op participatie van het kind.

 

[1] https://www.plan-international.fr/info/actualites/news/2017-01-24-le-role-des-jeunes-dans-latteinte-des-objectifs-du-developpement

Colette, boerin in Burkina Faso en fier het te zijn

Colette is lid van een basisorganisatie in Burkina Faso gesteund door Solidagro. Ze vertelt ons hoe ze hierbij meer zelfvertrouwen kreeg en nu in het openbaar haar mening durft te uiten, als boerin, maar zeker ook als vrouw.

Mijn naam is Colette, ik ben 51 jaar oud, heb 6 kinderen en ik woon in Zitougou, een dorp in de gemeente Zabré in Burkina Faso. Ik ben lid van de “Koudawouré Aminga”-groep. Dit is een basisorganisatie met als doel de lokale ontwikkeling en verbetering van onze levensomstandigheden.

Voordat Solidagro in het gebied actief was, werkten we zonder enige technische ondersteuning. Om de bodem te bemesten, kochten we kunstmest en voor de behandeling van onze planten gebruikten we chemische bestrijdingsmiddelen. Onze bronnen droogden snel op omdat we geen idee hadden hoe het water voor ons groenteperceel te beheren. Sinds de samenwerking met Solidagro ben ik beter toegerust voor de groenteteelt: ik heb mijn productiemethode aangepast en dankzij de toepassing van technieken die voor ons helemaal onbekend waren, gebruik ik geen chemische meststoffen noch pesticiden meer.

Nu heb ik meer economische draagkracht, want in plaats van de chemische inputs te kopen, produceer ik zelf organische meststoffen en dus kan ik mijn geld sparen voor de uitgaven voor het onderwijs van mijn kinderen, wat ik vroeger niet kon doen. Mijn gezondheid is verbeterd doordat het werk is verlicht, waardoor ik minder moe ben. Ik heb nu ook toegang tot een gevarieerd dieet en consumeer wat ik produceer met mijn gezin, terwijl voorheen alles bedoeld was voor de verkoop. Een laatste verandering die ik kan bevestigen, is het feit dat ik me durf uit te spreken in onze basisorganisatie, iets dat ik nooit eerder heb durven doen. Ik heb nu meer zelfvertrouwen.

 

Dit laatste punt verdient meer informatie. Partners van Solidagro zijn opgeleid om gender in hun activiteiten te integreren. Tijdens trainingen wordt bijvoorbeeld de keuze van trainingslocaties en uren bepaald met deelname van alle leden (man en vrouw). Ook worden vrouwen tijdens de training aangemoedigd om hun mening te geven en actief deel te nemen. Het versterken van technische, alfabetiserings- en leiderschapscapaciteiten heeft het voor vrouwen mogelijk gemaakt om meer ruimdenkend en assertiever te zijn. We zien steeds meer vrouwen die niet aarzelen om in het openbaar te spreken en zich duidelijk te uiten. In gemengde basisorganisaties krijgen vrouwen toegang tot verantwoordelijke functies. Volgens hun getuigenissen heeft bewustmaking over het gemeenschappelijke beheer van huishoudelijke middelen en een betere communicatie tussen man en vrouw, geleid tot een beter wederzijds begrip. Vrouwen getuigen dat ze onderhandelingsvaardigheden hebben verworven (inzicht, kennis, inkomen), wat betekent dat mannen er bij de besluitvorming rekening mee houden. Het empowermentprofiel dat door de partners van Solidagro wordt gebruikt, bestaat uit 4 elementen: de geletterde vrouw, de vrouw die haar middelen beheert, de vrouw met toegang tot productiefactoren en de vrouw met toegang tot krediet. Deze indicatoren zijn exponentieel geëvolueerd binnen de gemeenschappen waarmee de partners van Solidagro samenwerken.

Je leven in handen nemen om je leven te redden

Getuigenis van Diego, deelnemer aan een kappersopleiding voorgesteld door AMAR, KIYO partner in Brazilië

KIYO en haar partner AMAR liet me inzien dat hoe uitzichtloos mijn situatie ook leek, ik er zelf verandering in kon brengen. Als je zoals ik in de favela geboren wordt, heb je weinig kansen om uit de greep van de armoede te geraken. Alle middelen om te kunnen overleven zijn goed en dat haalt helaas het slechtste in de mens naar boven. Net zoals zoveel jongeren belandde ik hierdoor als tiener in de lokale drugwereld, als drugkoerier. Het was een gewelddadige wereld, waarin heel wat van mijn vrienden het leven lieten, maar het bracht geld op en dus kon ik overleven. Toch worstelde ik heel de tijd met het feit dat ik dagelijks mijn leven op het spel zette. Als ik er niet meer was, wie zou dan voor mijn familie zorgen.

Toen ik op zoek was naar een uitweg, zag ik via internet dat KIYO samen met haar partner AMAR gratis kapperscursussen aanbood.  Zij boden me de kans om te studeren, zodat ik de kennis kreeg om met een eerlijke job mijn geld te verdienen. Deze kans heb ik met beide handen gegrepen. En met succes! Tijdens de opleidingen leerde ik nieuwe technieken en vaardigheden zoals ondernemerschap, waardoor ik voor het eerst niet meer afhankelijk was van mijn omgeving. Na een opleiding van 6 maanden behaalde ik mijn certificaat van kapper.

Zo ben ik sinds kort de trotse eigenaar van mijn eigen kapperszaak. Het is een kleine zaak in de favela, maar ze levert genoeg op om voor mijn jonge gezin te zorgen en om mijn zoontjes de kansen te kunnen geven die zij verdienen. En dat betekent veel voor mij! Zij zullen niet meer moeten meemaken wat ik heb meegemaakt.

Nu ik mijn leven in eigen handen heb kunnen nemen, inspireer ik jongeren uit mijn buurt om hetzelfde te doen.

Werken aan de inclusie van vrouwen in de landbouwwereld in Mali

De partners van Solidagro in Mali willen, teneinde de inclusie van vrouwen te verwezenlijken, de pariteit van mannen en vrouwen op alle manieren en op alle niveaus stimuleren. Fatouma brengt een getuigenis van de gevolgen van deze acties op het leven van haar familie en haar gemeenschap.

Ik heet Fatouma en ik woon in een klein dorp in Mali. Ik ben 42 jaar, getrouwd en moeder van 7 kinderen. Ik woon in een polygame familie. Ik ben lid van de basisorganisatie (BOe) van Molibémo.

Dankzij de acties die werden gevoerd door de partners van Solidagro, heb ik begrepen dat het nodig is deel uit te maken van een organisatie om zich te kunnen ontplooien, en dat het nodig is dat er een permanente dialoog is tussen de man en de vrouw om het welzijn van het huishouden te verzekeren. Ik ben me er nu ook van bewust dat er een landbouwpolitiek is in Mali, hoe deze werkt en op welke domeinen deze kan worden toegepast.

Sinds de opstart van dit project, heeft er zich een aanzienlijke verandering voltrokken in mijn eigen leven en in het leven van de gemeenschap in het algemeen. Dankzij een verlichting van mijn huishoudelijke taken, kan ik actiever deelnemen aan de debatten over de problemen die we ondervinden en de maatschappelijke projecten die ons aanbelangen.

 

De partners van Solidagro in Mali leggen de klemtoon op de verbetering van de situatie van de vrouwen door positieve acties die de pariteit tussen mannen en vrouwen stimuleren op alle niveaus en op een inclusieve wijze. Er wordt bijzondere aandacht besteed aan de deelname van vrouwen aan de activiteiten (aanpassing van de tijdstippen), en aan de debatten (iedereen aan het woord laten), maar ook aan het feit dat de vrouwen een gelijke toegang zouden hebben tot de voorziene steun en tot de opbrengsten van de projecten van de partners van Solidagro. De opleidingen die worden gegeven aan de vrouwen op het vlak van gender, het leiderschap door vrouwen, het pleidooi en de verschillende sensibiliseringsacties gericht op de eigenaars van gronden, hebben de vrouwen toegelaten om niet alleen toegang te hebben tot de gronden, maar hebben ook hun zelfvertrouwen doen toenemen, hun vertegenwoordiging in de beheerscomités en de instanties die beslissingen nemen verbeterd, en hebben ook hun vaardigheid verhoogd om met de mannen te onderhandelen.

Het vraagstuk van de toegang van vrouwen tot grond werd door de twee Malinese partners bij de eigenaars van de gronden in hun werkingszone aangekaart. Het pleidooi heeft ertoe geleid dat vrouwen gronden in bruikleen krijgen voor teelten onder regenval en voor de groenteteelt. Gemeentebesturen zelf hebben zich geëngageerd om gronden af te staan aan vrouwen.

Slechthorende kinderen in Marokko laten zich horen over hun rechten

Een interactieve aanpak die tegelijk voor empowerment van slechthorende kinderen en sensibilisering van hun horende leeftijdsgenoten zorgt.

Kinderen met een handicap zijn extra kwetsbaar voor het risico dat hun rechten niet worden gerespecteerd. Een groep onder hen, de slechthorende kinderen in Marokko, genieten niet van dezelfde “kansen” op ontwikkeling als andere kinderen. Deze discriminatie vormt een manifeste aantasting van de rechten van het kind, in het bijzonder van hun socio-economische ontwikkeling.

 

Dove en stomme kinderen ondervinden moeilijkheden met hun zelfbeeld en zelfvertrouwen met namen vanwege de moeite die ze hebben om te communiceren met hun omgeving, om hun kwaliteiten te laten gelden, zich te doen aanvaarden, hun anders zijn te accepteren en een actieve rol in de samenleving te spelen. Ze blijven erg afhankelijk van hun nabije omgeving. Ze zijn ook het slachtoffer van sociale vooroordelen. Doofheid is een onzichtbare handicap waar weinig informatie over beschikbaar is. Daarbij zijn er maar weinig voorzieningen aangepast aan slechthorende kinderen.

 

De vereniging ATTAWASOL voor slechthorende kinderen, partner van KIYO, organiseert bewustmakingssessies voor horende kinderen op hun school door slechthorende kinderen. Ze gebruiken interactieve tools om de dialoog tussen de kinderen te bevorderen. Het objectief is horende kinderen te sensibiliseren rond doofheid (gedeeltelijke of volledige) en ook te strijden tegen de vooroordelen en discriminatie ten aanzien van dove kinderen, en daarbij de notie van sociale cohesie en respect van de menselijke waardigheid van elk individu te laten doordringen, wat ook hun statuut, toestand of opleidingsniveau is.

 

Het begrip “handicap” en “verschil” wordt besproken door middel van een tekenfilm over een doof kind dat zich in een herkenbare situatie bevindt en de kinderen bespreken dit samen. Daarna wisselen ze hun aspiraties en wensen voor de toekomst uit en ontdekken ze dat ze vaak dezelfde dromen hebben, hetzelfde beroep willen uitoefenen. Daarna proberen een doof en een horend kind een dialoog te voeren om te begrijpen dat het belangrijk is om gebarentaal te kennen om echt te kunnen communiceren. Vervolgens worden ze geïntroduceerd in gebarentaal om een kleine uitwisseling mogelijk te maken. De slechthorende kinderen nemen zelf een deel van de vorming voor hun rekening. Ze worden aangemoedigd om zich te uiten en te getuigen tegen kinderen zonder deze handicap, wat hen in staat stelt om hun vertrouwen in hun capaciteiten te versterken. Deze uitwisselingen brengen de kinderen dichter bij elkaar, doen verschillen en vooroordelen verminderen en versterken het vertrouwen en de openheid van geest. Ze brengen een bewustwording tot stand over de notie van gelijkheid en scheppen vruchtbare grond voor een op rechten gebaseerde ontwikkeling.

Strijden tegen de verdeeldheid die de bezetting organiseert

Het Palestijnse volk leeft al tientallen jaren onder Israëlische bezetting. Het apartheidsbeleid van Israël heeft een grote invloed op de Palestijnse sociale beweging en heeft geleid tot een heftige politieke, sociale, geografische en religieuze verdeeldheid binnen deze beweging. Het Palestijnse volk heeft nu meer dan ooit nood aan eenheid om te strijden voor het eerbiedigen van zijn recht op zelfbeschikking. 

Toegang tot gezondheidszorg, overal en voor iedereen

In 2019 besloot het Jongerennetwerk voor het Recht op Gezondheid al zijn leden te mobiliseren op de Internationale Jeugddag. Ze gingen in groep naar drie check-points met de eis dat de toegang tot gezondheidszorg voor alle Palestijnen gerespecteerd wordt. Voor de Palestijnen in de Gazastrook die de voorbije jaren steeds moeilijker een uitreisvergunning krijgen om medische redenen. Voor de Palestijnen op de Westelijke Jordaanoever die op weg naar een gezondheidscentrum of ziekenhuis te maken krijgen met talrijke obstakels. Voor de Palestijnen in Oost-Jeruzalem die afhankelijk zijn van een verblijfsvergunning en naleven van de Israëlische wetgeving om toegang te krijgen tot gezondheidszorg.

 

Behalve een eenvoudige actie die op dezelfde dag plaatsvond hebben jongerenorganisaties, -centra en -bewegingen met een eenduidige boodschap aangetoond dat zij in staat zijn de geografische verdeeldheid te overwinnen en samen vanuit Gaza, Oost-Jeruzalem en de Westelijke Jordaanoever te strijden voor het recht op gezondheid. Ze slaagden erin om hun ervaringen uit te wisselen en ‘good practices’ van sociale mobilisatie te delen om zo een eenduidige boodschap te verkondigen.

 

Deze activiteit maakt deel uit van een breder plan van belangenbehartiging door de partners voor de versterking van een sterk publieke gezondheidszorg in Palestina.

 

Een zomerkamp om elkaar beter te leren kennen 

In Palestina staat de zomer synoniem voor ontmoetingen tussen jeugdbewegingen. Samen met Bisan en Health Work Committees (HWC), Palestijnse partners van Viva Salud, organiseren ze jaarlijks een kamp voor ongeveer 100 jongeren.

 

“Dit zomerkamp was geweldig! Ik heb veel jonge mensen met verschillende achtergronden ontmoet. Naast de training en de opgedane kennis waren er ook momenten van samenkomen, lachen, muziek en emoties” – Leïla, lid van een jeugdbeweging aan de Birzeit Universiteit. 

 

Op het programma: bijeenkomsten, leiderschapstrainingen, een betere kennis van hun sociaal-economische rechten en de sociale determinanten van gezondheid en tot slot ook een kans om na te denken over hoe ze zich beter kunnen organiseren. Er waren ook ontspanningsmomenten met Arabische muziek, lessen Dabkeh (Palestijnse nationale dans) en collectieve maaltijden. 

 

Dankzij dit zomerkamp hebben de leiders van de Palestijnse jongerenorganisaties dus een betere kennis van hun rechten en hoe ze die kunnen verdedigen. Het samenbrengen van jongerenleiders uit verschillende regio’s van Palestina heeft ook tot doel banden te smeden en de basis te leggen voor een sterkere nationale samenwerking in de toekomst. Inderdaad, velen van hen zouden elkaar nooit ontmoeten. Israël verhindert inwoners van de Westelijke Jordaanoever om naar Jeruzalem te reizen, op enkele uitzonderingen na. Hun contexten zijn totaal verschillend en dat geldt ook voor de vormen van onderdrukking waarmee ze te maken hebben. Dit zomerkamp is een kans voor deze leiders om elkaar te leren kennen, elkaars context te begrijpen en hun gevoel voor Palestijnse identiteit te versterken. 

 

Wij zijn ervan overtuigd dat een sterke Palestijnse sociale beweging, die verenigd is en alle sociale lagen, geslachten en generaties samenbrengt, een beweging is die de machtsverhoudingen kan verschuiven naar de kant van de sociale rechtvaardigheid en ten gunste van de meest kwetsbare segmenten van de Palestijnse samenleving.

Gaza: Jongeren in actie voor proper water in hun gemeenschap

Een combinatie van overstromingen in de winter en chronisch tekort aan drinkbaar water doorheen het jaar zet jongeren in Gaza in actie. Ze blijven niet bij de pakken zitten en mobiliseren zich samen met de mensen in hun wijk.

In de winter kampt Gaza regelmatig met hevige regenval. Dat leidt vaak tot overstromingen in de straten van sommige wijken. Daarnaast is er ook een tekort aan drinkbaar door de vervuiling van het grondwater en gebrek aan infrastructuur die werkt om het water te zuiveren. In beide gevallen grotendeels te wijten aan de blokkade door Israël (met medeplichtigheid van Egypte) sinds 12 jaar.

 

Jongeren in Gaza voeren campagne in hun wijk onder het motto ‘Een propere tank voor proper water’

 

Na de hevige regen deze winter kwamen jongeren, actief bij Viva Saluds partner Union of Health Work Committees, in actie. Ze klopten aan bij de lokale overheid met de vraag de straten schoon te maken en een duurzame oplossing te zoeken tegen de overstromingen. Dankzij hun motivatie en dialoog met het lokale bestuur, slaagden de jongeren erin de zaken in beweging te brengen! De overheid heeft het water gedraineerd met de steun van de jongeren en de inwoners van de wijk. Daarna hebben ze een systeem geïnstalleerd om het regenwater op te vangen en het af te voeren naar landbouwgrond zodat boeren het in droge periodes kunnen gebruiken.

Maar dat is niet alles. De jongeren voerden ook een bewustmakingscampagne “een propere tank voor proper water”. Daarmee wilden ze de inwoners van de wijk aanmoedigen om hun tank goed te reinigen zodat het water niet vuil, en dus schadelijk voor de gezondheid, werd. Om de campagne en de kwaliteit van het water op te volgen, maakten ze een Facebookpagina met de inwoners van de wijken. Inwoners maken actief gebruik van de pagina om er zaken te posten over problemen in hun wijk om samen oplossingen te vinden.

Jongerenorganisaties strijden voor milieubescherming in Palestina

Milieubescherming is een thema dat het bewustzijn van miljoenen jongeren wereldwijd versterkt. Ook in Palestina hebben jongerenorganisaties besloten om zich samen met vele andere Palestijnse sociale bewegingen te organiseren en te mobiliseren om de vernietiging van hun leefmilieu tegen te gaan. 

Een verarmde vallei 

In 2018 stroomt het afvalwater van de gemeenten Betunia en Ramallah nog altijd in de rivier die door de Garutvallei loopt en verschillende dorpen bevoorraadt. Het rioolwater vervuilde de rivier waardoor boeren het water niet meer konden gebruiken voor hun akkers of dieren. Ook gezinnen konden zich op zomerse vrije dagen niet meer ontspannen langs de rivier. De geur was ondraaglijk geworden en de vrees voor permanente grondwatervervuiling groeide. Om nog maar te zwijgen van de schadelijke gevolgen voor de gezondheid van de mensen die in de buurt wonen. 

 

Daarom besloot Bisan, een partnerorganisatie van Viva Salud, om samen met enkele jongerenorganisaties de campagne “Protect Garut valley from waste water” (Bescherm de Garutvallei tegen afvalwater) op te zetten en de bevoegde autoriteiten te overhalen om een duurzame oplossing te zoeken.

 

Empowerment als strategie voor actie: bewustwording, organisatie en mobilisatie  

Bisan begeleidde de jongerenbewegingen doorheen de campagne, maar liet voldoende ruimte om zelf de leiding te nemen. Zo versterkte Bisan door training en continue begeleiding de jongerenleiders in hun leiderschap en capaciteiten om te mobiliseren voor sociale acties.

 

Met de steun van Bisan hebben jongerenorganisaties, -centra en -bewegingen een actieplan opgesteld. Met de kennis en expertise die ze hadden opgedaan tijdens de training creëerden ze verschillende handige communicatiemiddelen: een Facebook-pagina, informatiefolders, video’s, persartikelen en ‘position papers’.

 

Dankzij hun verankering in de gemeenschappen en in het netwerk van Bisan konden de jongerenorganisaties de verschillende groepen ontmoeten die getroffen werden door de vervuiling van de rivier in de Garutvallei: boeren, vakbonden, gemeenschapsorganisaties, gezinnen, journalisten, lokale en nationale politici. Samen hebben ze de gemeenschappen gemobiliseerd en verschillende activiteiten opgezet om de betrokken ministeries aan te sporen het probleem aan te pakken (gezondheid, lokaal bestuur, landbouw, milieukwaliteit, water, en de twee betrokken gemeenten).

 

Vervolgens probeerden ze de campagne zichtbaar te maken door video’s te maken, flyers te verspreiden in scholen en dorpen, de pers te bellen en sit-ins in openlucht te organiseren wanneer de betrokken ministeries een bijeenkomst over de kwestie hielden. Na bijna een jaar campagne voeren behaalden ze een overwinning: het afvalwater werd omgeleid en er werd een openbare aanbesteding uitgeschreven voor de bouw van een waterzuiveringsinstallatie. 

 

Door die ervaring realiseerden de partners en jongerenorganisaties, -centra en -bewegingen zich dat het mogelijk is om concrete en duurzame veranderingen voor hun gemeenschappen te realiseren. Bovendien zijn overwinningen in een dergelijke context belangrijk. Het is ook belangrijk om de tijd te nemen om die overwinningen te documenteren en lessen te trekken.

CYC, in de Filipijnen, door en voor jongeren!

Deze video laat ons kennismaken met het werk van KIYO’s partner Cordillera Youth Center (CYC). CYC is een volledig door jongeren geleide organisatie die jongeren en studenten ondersteunt om zich te organiseren en te mobiliseren bij het verdedigen van en opkomen voor de belangen en het welzijn van de inheemse bevolking van de Cordillera-regio in Noord-Luzon in de Filipijnen. CYC draagt er toe bij dat meer kinderen en jongeren kunnen participeren aan sociale debatten door hen kanalen aan te reiken waar ze hun mening kunnen laten horen en hun collectieve rechten kunnen opeisen via provinciale initiatieven en publieke activiteiten.

De impact van het Juvenile Justice Network op het leven van Benric

In de Filipijnen helpt KIYO het Juvenile Justice Network (JJN) bij het opzetten van juridische diensten en life skills training programma’s voor jongeren die slachtoffer zijn van mensenrechtenschendingen of economisch minder bedeeld zijn. KIYO’s lokale partner Children’s Legal Bureau deelt met ons het verhaal van Benric, die als CICL (“Children in Conflict with Law”) beschouwd wordt.